این گفتگوها در جمعی ازدوستان در تورنتو برگزار شده است که در آنها هدف گفتمان، بیان نقطه ی آغازین انسانیت الهی و بنیان آنچه که آدمی را از حیوان متمایز و متشخص میکند است.
نشست یکم – از حیوانیت به انسانیت 21 اسفند 1396
نشست دوم – بیان گونه های بهسازی مفهومی 3 اردیبهشت 1397 اسلاید ها Slides PDF
نشست سوم – بیان کلیات 3 خرداد 1397 اسلاید ها Slides PDF
نشست چهارم – پرسش و پاسخ 10 خرداد 1397
نشست پنجم – پرسش و پاسخ 23 خرداد 1397
نشست ششم – پرسش وپاسخ 30 خرداد 1397
نشست هفتم – ادامه ی بهسازی مفهومی حیوانات 6 تیر 1397 اسلایدها
نشست هشتم – جمع بندی بیان شده های پیشین 13 تیر 1397
نشست نهم – ادامه ی جمع بندی بیان شده های پیشین 20 تیر 1397
نشست دهم – ادامه ی جمع بندی بیان شده های پیشین 27 تیر 1397 پرسشهای پیش از دستور
نشست یازدهم – ادامه ی جمع بندی بیان شده های پیشین 3 مرداد 1397
نشست دوازدهم – ادامه ی جمع بندی بیان شده های پیشین 10 مرداد 1397
نشست سیزدهم – ادامه ی جمع بندی بیان شده های پیشین 17 مرداد 1397
نشست چهاردهم – ادامه ی جمع بندی بیان شده های پیشین 24 مرداد 1397
نشست پانزدهم – ادامه ی جمع بندی بیان شده های پیشین 31 مرداد 1397
نشست شانزدهم – ادامه ی جمع بندی بیان شده های پیشین 7 شهریور 1397
نشست هفدهم – گفتمان درباره ی ارزشمداری و تست مرگ 14 شهریور 1397
نشست هیجدهم – بررسی باورهای فردی 21 شهریور 1397
نشست نوزدهم – ادامه ی بررسی باورهای فردی 28 شهریور 1397
نشست بیستم – ادامه ی بررسی باورهای فردی 4 مهر 1397
نشست بیست ویکم – ادامه ی بررسی باورهای فردی 11 مهر 1397
نشست بیست و دوم – ادامه ی بررسی باورهای فردی 18 مهر 1397
با لطف و تمایل گروه تازه ای ازدوستان برای دریافت یادگرفته هایم در باره ی انسانیت الهی مان، نشست های تازه ای را با بکارگیری تجارب بدست آمده از نشست های پیشین آغاز کردیم که ضبط شده ها به قرار زیراست:
نشست یکم – تشخیص و بیان و درجه بندی وضعیت حاضر رضایتمندی و نارضایتی خود، درجه بندی اشتیاق برای ایجاد تغییر و تحول در وضعیت حاضر خود، ضرورت یادگرفتن کامل و تامه ی “خود خالص” برای انجام و ایجاد هرگونه تغییر و تحول درآن وضعیت، بحث و بررسی درباره ی ارزشگزاری و هزینه یابی این “یادگرفتن خود”، بیان ویژگیهای عمومی این “یادگرفتن” و تفاوتهای بنیادی آن با آنچه که در آموزش و پرورش رسمی انجام شده و میشود، بیان مختصر چهارگونه “یادگرفتن” به اختیار (بخاطرسپاری، فیزیکی، عاطفی و شعورساز) و ارزشمداری وجودیمان و پنج احساس ارزشی مان (امید، شادی، حوصله سررفتن، غم و ترس)، بیان مرگ و سه گونه برخورد ما با آن، بیان تحول ممتاز و متمایز ما از “شده است” به “شدنی ارزشمدار” و شش مؤلفه ی تشکیل دهنده ی انسانیت (انسان بودن) ما و نامحدود بودنشان به غرایز فیزیکی و بیولوژیک ما، بیان ارتباط مفهومی و اجرایی موجود بین این “انسان بودن شش مؤلفه ای” (که آزاد و همیشه خواهان بیشتر شدن است) و مرگ، بیان “شرکت زندگانی که صاحبش مرگ است”، بیان آزمون های سه گانه ی قطعیت یافتن و تسجیل “یادگرفتن شعورساز” و نتیجه ی “پذیرفتن بدون فهمیدن و یادگرفتن آنچه که بایستی فهمیده و یادگرفته شود” 6 اسفند 1397
نشست دوم – بیان نشانه های “آگاه شدن” که “پرسش سازی” است، پاسخ به پرسش های مطرح شده از طرف حاظرین: 1- ترس از مرگ و چگونگی ازبین بردن این ترس، بیان تشابه بین “ارتباط بین انسان و مرگ (مرده شدن)” و “ارتباط بین تخم مرغ و جوجه شدن”، تبدیل “هیولای ترسناک مرگ” به “یک مسأله ی حل شدنی”، نشدنی و نادرست بودن “آرزوی خدا شدن”، مفهوم “یکی بودن خدا”، پرسش نادرست و بدون فایده ی “خدا هست یا نیست” و پرسش درست و با فایده ی “باور به خدا به چه درد من میخورد”، بیان سه شرط لازم پاسخ به پرسش دوم، بیان ارتباط “غیب” با “فهمیدنی برای من”، بیان “ارتباط ما با آفریدگار براساس و نتیجه شدن ازاینکه من شدنی ارزشمدار هستم”، آغاز “بکاربستن همه ی مؤلفه های خودم” با “اعلام نارضایتی از وضعیت حاضر و بارز خودم” که بزرگترینش “ناراضی بودن به مردن” است و آغاز “زندگانی جعلی بصورت یک خواب دستجمعی” در صورت “راضی شدن به مرگ” ویا “خودفریبی با قبول یکی از دو مدل: رستاخیز ویا تناسخ”، 2- چگونه بعضی ها نارضایتی ندارند؟ بیان بیماری روانی “بی ارزشی” و “شدنی ارزشمدار” و حکم قطعی “شادشدن” در پیامد “زیاد شدن” و نه “زیادداشتن”، بیان مفهوم “سختی” و ارتباط آن با “ارزشمداری” و پیآمد طبیعی “جابجاکردن سازمان ارزشی خودمان از درون (انسانی) خود به بیرون (غیرانسانی)” بصورت “سخت شدن زیادشدن انسانی”، 3- چگونگی ارتباط دو بخش بیولوژیکی و فرا بیولوژیکی ما؟ بیان دو احتمال “تصادفی بودن ورود من انسان به این جهان” و “حکمی بودن آن”، 4- چگونه سه آزمون مربوط به “یادگردفتن شعورساز/فهمیدن” رابر روی یادگرفتن “حسادت نکردن” بکارببریم؟، بیان فرایند تکاملی به ظهور رسیدن این پدیده ی بیولوژیکیِ “شدنی ارزشمدار” که فرابیولوژیک هم هست در هستی، 5- چگونه متوجه شدید که به همه ی سایرین بدهکارهستید؟ 6- همبستگی انسانی من با دیگران چگونه در واقعیتی که درآن همه ی دیگران با ارزشهای متفاوت و متضاد با من میتواند صورت بگیرد؟ 7- چگونه این مؤلفه ها درذهن شما پدیدارشده است؟ بیان و تاکید زیان بی اندازه ی “قبول کردن هر موردفهمیدنی بدون اینکه بفهمیم”، 8- نارضایتی یک کودک پنج ساله چیست و چگونه است؟ بیان گسترش رفته رفته ی زمینه و پهنه ی “نارضایتی” از غرایز بیولوژی به ارزشهای فرابیولوژی، بیان مراکز هزینه ایکه در پرداخت هزینه های یادگرفتن انسان بودن از آنها استفاده میکنیم، بیان تفاوت بین “ترس و ترسیدن” که حرکت میسازد و “عجز و عاجزشدن” که فلج کننده است، بیان ترتیب وجودی “آزمایش” که پس از “آموزش” قراردارد، بیان تفاوت بنیادی بین “همبستگی انسانی” و “وابستگی بیمارگونه” 13 اسفند 1397
نشست سوم – پاسخ به دو پرسش : 1- چه مطلبی در دو نشست پیشین بیشتر از همه برایتان چشمگیر بوده است؟ و 2- چه تغییر رفتاری در نتیجه ی دو نشست پیشین برایتان رویداده است؟ از طرف حاضرین، بیان تفاوت بین ترس و عجز و تفاوت بین آرزو و امید، بیان کلیات اجرائی انتخاب کردن و آرزوکردن و بکاربستن دارائی های شعوری، عاطفی (بدست آمده از یادگرفتن) و ارزشی (بدست آمده از ارزشگزاری)، بیان مرکزثقل سازمان ارزشی ما و اشکال اساسی فراگیر و همگانی شده ی انتقال این مرکزثقل از درون ما به بیرون و پیآمد خرابکار بازداری آن از (تصویب نکردن) انجام خرجهای مربوط به رشد انسانیت مان، بیان نمونه ی رفتاری یاددادنِ آنچه که من میدانم به دیگری به دو صورت درست که براساس کاربرد کامل یکسانی و همسانی همگانی و نادرست که براساس برتری جوئی ونمایش من میدانم ودیگری نمیداند است، بیان ماهیت ذاتی عمل انتخاب کردن در ارتباط با جمع آوری شده های شعوری، عاطفی و ارزشی ماو اینکه چرا نشست نخست با پرسش چرا اینجا آمده ام؟ آغاز شد، بیان بنیان ناراست و آلوده ساز پذیرش نفهمیده ی آنچه که باید بفهمم به دلیل فروختن سه دروغ به خودم در هر پذیرش بدینگونه، بیان تفاوت بین برقراری ارتباط با دیگری به روش درست که همبستگی است و نادرست که وابستگی است و ویژگی های کلی همبستگی بادیگران، مرور مراحل طی شده در دو نشست پیشین و دلایل وجودی آنها براساس قواعد یادگرفتن و بیان دوگونه پرسش ساخته شده از آگاهی هایمان، بیان کوتاه مؤلفه ی هفتم، که اتصال و ارتباط وجودی مان با پروردگارآدمیان است و لزوم بکاربستن شش مؤلفه ی نخست برای آگاهی یافتن از آن و نتیجه شدن انسانیت الهی، بیان تفاوت اساسی بین دو پرسش آیا خدا هست یانیست؟ و باور به خدا به چه درد من میخورد؟ و چگونگی بکاربستن دارائیها و توانائیهای بنیادی مان برای تشخیص اینکه اولی پرسشی نادرست و دومی پرسشی درست است، بیان زیان پیآمده از قبول داشتن یک نفر و چگونکی تولید این پدیرش، بیان گوش کردن بدون فیلتر به عنوان ضرورت بی چون وچرا برای یادگرفتن و باور به امکان نادرست/ناراست بودن جمع آوری شده های شعوری، عاطفی و ارزشی من به عنوان زیربنای قطعی برای به اجراگزاردن یادگرفتن، بیان ارتباطِ شدنِ ارزشمدار با حالِ خوش پیداکردن و ترتیب وجودی ایندو و نیز ضرورت قطعی درگیربودن عامل فهمیدن برای به اجرا درآمدن شدنِ ارزشمدار، بحث درباره ی یک مورد واقعی یادگرفتن/پذیرفتن آگاهیهای مربوط به رشد انسانیت. 20 اسفند 1397
نشست چهارم – بیان مفهوم تحقیر و کوچک شدن، بیان سه گروه قبول کردنی و نادرستی عمل قبول کردن بدون وابستگی به مورد قبول کرده، بیان روش انسانی دریافت و پردازش انتقاد، بیان دو مفهوم سخت و آسان، بیان ماهیت مثال تو چقدر نفهم هستی، بیان ناممکن بودن فهمیدن به روش دریافت مثال و ارتباط فهمیدن و دریافت مثال با شدنی و شده است بودن، بیان سلسله مراتب فهمیدن/یادگرفتن به صورت تعیین موارد هزینه ای و بدنبال آن مراکز بودجه ای مربوطه، پرسش ضمانت اجرای زمانبندی انتخابی برای یادگرفتن انسانیت و تاثیر سلسله مراتب ارزشهای شخصی دراین ضمانت اجرائی، بیان وجود خوشی و ناخوشی دراین نشستها، بیان قانون انتقال آگاهی از آنکه میداند به آنکه نمیداند (و میخواهد بداند)، یادآوری مشخصه های همبستگی انسانی و پی آمد طبیعی این مؤلفه که بدهکارشدن آنکه میداند به آنکه نمیداند، بیان ویژگیهای انتقال آگاهی از دانا به نادان، بیان ماهیت راست/ناراست و درست/نادرست و ارتباط ایندو با انسانیت مان، بیان چگونگی انتخاب زمانهای انتخاب شده ی ما برای یادگرفتن انسانیت، بیان تفاوت دوپرسش: چقدر زمان بگذارم؟ و چه زمانی بگذارم؟، بیان ضرورت جداسازی دانسته و ندانسته بعنوان زیربنای یادگرفتن، بیان ضدیت قطعی قبول کردن بدون فهمیدن با یادگرفتن (که براساس فهمیدن است) در هر سه زمینه ی آگاهیها، عواطف و ارزشها، بیان چهارگونه ی یادگرفتن به اختیار و همسانی قطعی یادگرفتن و فهمیدن، بیان قابلیت ثبت قبول کرده های شناختی به همراه ارزش آنها در خودمان، بیان سه برچسب گذاشته شده برروی هرمورد باورکرده، بیان ضرورت قطعی تغییر سازمان ذهنی ما از وارد کردن باورها به ساختن باورها (که تجلیِ شدن است)، بیان دوگونه ی متفاوت بیرون آمدن از حباب مرگ که به اختیار و به اجبار است و تشابه احتمالی تخم مرغ و انسان در ارتباط با این دو گونه، بیان انرژی حیاتی هرفرد، بیان دو وضعیت بهترین شدنی و بدترین شدنی و قطعیت اجرا کردن و اجرانکردن مؤلفه های انسانیت مان به عنوان تنها عامل رسیدن به هرکدام از ایندو وضعیت، جمع بندی هزینه ی زمانی یادگرفتن انسانیت به صورت کیفی (و نه کمی) که براساس میزان یادگرفتنمان است، بیان ارتباط محتویات نشستهایمان با خوشی و ناخوشی و ضرورت رفع اعتیاد به قبول کردن (که ناخوشایند است). 12 فروردین 1398
نشست پنجم – بیان دلیل و نشانه ی اینکه منِ انسان توانائی و ظرفیت یادگرفتن/فهمیدن انسانیتم را دارم، بیان آنچه که مفهوم میشود که شعور است و ارتباط وجودی و بنیادی فهمیدن با شدنی ارزشمدار بودن، بیان ارزش و اهمیت بی اندازه ی جدانگاهداشتن آنجه که میدانم از آنچه که نمیدانم و زیان بی پایان قبول کردن بدون فهمیدن آنچه که باید بفهمم، بیان بی نیازی به آگاهی پیشاپیش از قطعیت اینکه یک دانستنی وجود دارد، برای اینکه آرزوی دانستن آن را داشته باشیم، بیان ارتباط وجودی بین دو رویداد بازایستادن از یادگرفتن و بیرون آمدن از شدنی بودن و پی آمد طبیعی رویداد نخست که بیرون رفتن از انتهای نهایت منفی زندگی، بیان حمله ی وحشت و اضطراب به عنوان یک مثال مقطعی و زمان دار در زندگانی جاری برای این بیرون رفتن، بیان دو موتور (منبع انرژی) مثبت و منفی برای حرکت افزایشی و رشدیابی من در انسانیت و نمود اندازه ی انرژی حیاتی من در هر زمان، بیان مثال تواناترین موبایل قابل تصور و ارتباط آن با انسانیت من، بیان ساختار و سازمان انتقال فهمیده/یادگرفته شده از کسی که فهمیده/یادگرفته به آنکه میخواهد بفهمد/یادبگیرد و دلایل بازدارنده ی آن، بیان کلیات روش حل اختلاف نظر با بکاربستن یادگرفتن و همبستگی انسانی، بیان قلب شدن حکم وجودی: آنچه که راست و درست است من دوستش دارم و آنچه که ناراست ویا نادرست است من ازش بدم میآید، یادآوری سه زمینه ی اجرائی بیولوژیکی، فرابیولوژیکی و زندگانی که اختلاف نظر درآن ایجاد میشود، بیان چندوچون سه آزمون یادگرفتن شعورساز، بیان مفهوم یادگرفتن شعورساز و کلیات دو گام نخست آن، بیان تفاوت وجودی بین خبرتازه (که تابحال شنیده نشده) و آگاهی تازه (که نمیدانمش)، بیان مفهوم حقیقت و واقعیت و ارتباط وجودی آنها با راست و درست و نیز یگانگی راست و درست در مقابل چندگانگی بیشمار ناراست و نادرست، بیان اهمیت بسیار بودجه ی اشتباه کردن در فرایند یادگرفتن، بیان ویژگیهای پرسش وارداتی، بیان قاعده ی علت و معلول و قابل استفاده نبودن آن برای اثبات وجود خدا، بیان کلیات مؤلفه ی هفتم انسانیت، بیان اهمیت و ارزش بنیادی اختیارداشتن و چندوچون بجاآوردن و بکاربستن آن 19 فروردین 1398
نشست ششم – بیان ضرورت درگیر شدن ذهنی با مطالب بیان شده در این نشستها برای یادگرفتن آنها ازراه پرسش سازی، بیان ضرورت بکاربستن انسانیت مان در تمامی زمینه های برگزاری این نشستها ومرور کلیات مراتب بیان شده در نشست نخستین برای روشن سازی این ضرورت، یادآوری این جکم زیربنائی و فراگیر که ما در هیبت و شخصیت یک انسان شدنی ارزشمدار در جهانی مشغول به زندگانی هستیم که همه ی عناصر آن شده است هستند، بیان ارتباط بین سه دارائی ارزشی، عاطفی و شعوری که در امر انتخاب کردن بکاربرده میشود، بیان قابلیت کپی برداری از تجارب عاطفی دیکران، بیان ارتباط وجودی بین میزان اشتیاق برای انجام یک کار با هزینه ی موردنیاز برای انجام آن، بیان نخستین قبول کردن که زاینده ی جابجائی کانون سازمان ارزشی ما از درون ما به بیرون از ما بوده است، بیان ناممکن بودن اینکه دیگری بتواند مزه ی انسان بودن من را به من بچشاند، بیان دوگونگی ذاتی بین تفریح و سرگرمی (که گذرا است) با زیادشدن (که ماندنی و پایدار است) با اینکه هردو برایمان خوشایند و لذتبخش هستند، بیان پی آمدهای طبیعی و ذاتی به اجراگزاردن انسانیت خودم، بیان اولین داستان، بیان مفهوم نخستین آیه ی نازل شده در قران کریم 26 فروردین 1398
نشست هفتم – بیان نرمال بودن جمع آوری آلودگی در اوان کودکی، بیان بودجه ی اشتباه به عنوان یکی از عوامل مهم در یادگرفتن و چندوچون آن، بیان پنهان نکردن اشتباه و ارتباط وجودی آن با همبستگی انسانی، بیان سلسله مراتبی کردن انسانیت و ضدیت آن با شناسائی و رفع اشتباه براساس همبستگی انسانی، بیان پرسش وجودی چگونه میتوانم اشتیاقم را به یادگرفتن انسانیتم افزایش دهم؟ و روشن سازی اینکه این پرسش همان به اجرا گزاردن گام نخست فرایند یادگرفتن شعورساز است،بیان چگونگی بجاآوردن گام دوم یادگرفتن شعورساز (ارزش گزاری) برروی این پرسش، بیان درونی های زندگانی نرمال و ارتباط آنها با انسانیت حقیقی و غیرجعلی، بیان مفهوم و ذات سلسله مراتب موجود در ارزشهای جمع آوری شده در سازمان ارزشی ما. 2 اردیبهشت 1398
نشست هشتم – بیان چندوچون طلبکاری و ارتباط مستقیم آن با دریافتِ طلب از بدهکار، بیان چندوچون مزه ی انسانیت در همه ی مؤلفه های سازنده ی انسانیت ما و بویژه مؤلفه ی همبستگی و ضرورت پاکسازی آلودگی های جمع آوری شده و رفع اعتیاد اجرای انسانیت جعلی پیشین (که ناهنجار و ناگوار است) برای آغاز چشیدن مزه ی بسیار دلنشین انسانیت، بیان بجاآوردن زورمداری که پی آمد قطعی بجانیاوردن مؤلفه ی همبستگی و پی آمد قطعی رشدهردوطرف در بجاآوردن این مؤلفه، بیان چندوچون ازدواج در انسانیت حقیقی و جعلی، بیان چندوچون سودمندی و سودسازی در امر پرداخت بدهی در انسانیت، بیان چندوچون طلبکاری-بدهکاری درانسانیت، بیان عدم وجود یاددادن که اساسا القاء کردن است که ضدانسانیت، بیان کلیات انتقال آگاهی به دیگری با رعایت کامل همبستگی انسانی، بیان حذف ناشدنی بودن هرکدام از مؤلفه های انسانیت و پیآمد بداجراکردن هرکدام، بیان سازمان ارزشی بی ارزشی در هرسازمان تصادفی و تضاد وجودی شدنی بودن انسان با جهان تصادفی، بیان چندوچون بدهکاری پیآمده از همبستگی انسانی، بیان چندمثال برای سازماندهی اشتیاق هایم، بیان چندوچون آرزوکردن و مثال آرزوی ردشدن از مرگ، بیان پیشنیازبودن قطعی اجراکردن کامل بند دوم فرآیند یادگرفتن شعورساز (که ارزشگزاری پرسش بیان شده در بند نخست است) برای به اجرادرآوردن بندسوم. 9 اردیبهشت 1398
نشست نهم – بیان چندوچون سلسله مراتب اشتیاقهایمان، بیان هفت احساس بنیانساز سازمان اشتیاقهای ما، بیان تضاد وجودی عصبانی شدن (از دست دیگری یا برای دیگری) با همبستگی انسانی که برپایه ی آزادی و استقلال انسانها است، یادآوری امر انتخاب کردن به عنوان پرشمارترین کاری که ما در زندگانی انجام میدهیم، بیان اثرگزاری زمان و مکان بر روی ارزشگزاری هایمان، بیان پی آمدهای طبیعی و غیرقابل اجتناب شدنی ارزشمدار بودن در ساختن خوشایند/ناخوشایند هایمان، بیان محل سازمانی پدیده ی شدنی ارزشمدار که بیرون از بیولوژی مااست و اینکه، همه ی مؤلفه های انسان شدنی ارزشمدار تنها به اختیار میتواند به اجرا گزارده شود، بیان اساس و چگونگی جابجاکردن اشتیاق هایمان در لیست ساسله مراتبی آنها، بیان اینکه هرکدم از اشتیاق هایمان اساسا یک دادوستد است و در آن راستا، کاربرد ارزشمداری و ارزشگزاری برروی هرکدام چگونه است، یادآوری نادرست بودن این باور که اشتیاق هایمان، به دلیل اشتیاق بودنشان، ثابت و مطلق هستند، بیان قطعیت این امر که مؤلفه ی انتخاب کردن و نیز همه ی سایر مؤلفه های انسانی ما از آغاز زندگانیمان به اجرا گزارده میشود، بیان قاعده ی عمومی و قطعی بالارفتن سطح اندیشه و فهمیدن کل انسانیت در پی آمد بهبود و افزایش کیفی اندیشه و فهم یکی از انسانها، بیان ناهمسانی زیربنائی چگونگی انتخاب کردن که در همه یکسان است با انتخابهای انجام شده که در همه یکسان نیست، بیان دو پرسش بنیادی: از کجا بدانم که انتخابم/کارم سودآوراست؟ چگونه میتوانم سود انتخاب/کارم را افزایش دهم؟ در به اجراگزاردن مؤلفه ی ارزشمداری، بیان سه گروه ضروری، سودمند و سرگرمی که همه ی فعالیتها و رفتارهای روزمره ی زندگانی را شامل میشود. 16 اردیبهشت 1398